حسین چی های دو دهه گذشته این شعر رو خوب یادشونه :

شغلم حسینه بازارم حسینه کار من ودل بیکارم حسینه عیبم سراسر وستارم حسینه یعنی که محرم اسرارم حسینه:

با اجازه اقای خوب و محرم اسرارم باید بگم یه دوره ای شاید از بعضی مسائل ترس داشتم اما دیگه

ترسیدن رو فراموش کردم،

وقتی هر اتفاقی که نخواستم افتاد!
وقتی به سادگیم خندیدند و گوشم روکر حساب کردند!
وقتی حاصل اعتمادم خر پنداشتنم شد!

حالا هم نوکر نوکراتم وخم میشم جلوی هر کسی که فقط بگه حسینچیه ودوست دار اقاست من که قاضی نیستم

اما دیگه نمیترسم ...........علت این نترسیدن هم روضه های سید الشهداست ومفاهیم بلند واخلاقی این روضه هاست که الان احساس میکنم جای بیانش نیست

انا للحسین .............وانشاالله انا الیه الراجعون{به مدرک بدنهای دفن شده درحرم سید الشهدا}به مدد خدای حسین ومن و...